Fantasy w miniaturze: Odrzuceni

Odrzuceni

Dzieci Wybuchu

Wojna odcisnęła swoje piętno na wszystkim. Sprawiła, że zmienił się nie tylko świat ale również jego mieszkańcy. Nieliczni ocaleni, zamknięci w swoich osadach i enklawach, czy też przemierzający pustkowia, narażeni byli na działanie promieniowania, radioaktywnych opadów, a także burz Pyłu – anomalii, która pojawiła się po Wybuchu.

     Czynniki te spowodowały, że deformacje czy też mutacje pojawiały się nagminnie i dziś wielu ludzi nosi znamiona mniejszych czy większych zmian. Nikogo nie dziwi nietypowy kolor skóry bądź oczu, dodatkowe palce czy dziwacznie powykrzywiane stawy kończyn, brak owłosienia, nienaturalne narośla i guzy. Wszystko to stało się powszechne do tego stopnia, że o ile nie utrudnia to funkcjonowania, większość osób nie zwraca uwagi na takie detale.
     Zdarzają się jednak przypadki gdy mutacja posuwa się znacznie dalej. Często rodzą się dzieci o potwornych deformacjach. Niektóre z nich zostają w osadach, inne porzuca się na Pustkowiach. Czasem też mutacja nadchodzi później. Zdrowy człowiek może stać się jej ofiarą po przebywaniu na skażonym terenie czy też ekspozycji na działanie Pyłu. Niektóre mutacje zachodzą powoli, inne są szybkie, drastyczne i bolesne.
     Po Wybuchu mutantami określa się tylko tych, u których wystąpiły najbardziej zaawansowane zmiany. Mimo to wielu z nich wciąż pozostaje w swoich osadach. Nie wypędza się ich dopóki nie stanowią zagrożenia lub nie stają się ciężarem.
     Są jednak wyjątki i miejsca gdzie osoby posiadające znamiona mutacji są prześladowane. We wszystkich osadach, w których Delaryjczycy wprowadzili prawo Jedynego, mutanci są ścigani i mordowani bez litości, a ukrywanie osoby posiadającej mutacje jest przestępstwem.
     W ten sposób Delaryjczycy chcą oczyścić swe ziemie z mutantów i, o ile jest to praktyka niezwykle brutalna i bezwzględna, dla wielu ocalałych jest to sposób na uchronienie ich przed niebezpieczeństwami, jakie niesie ze sobą przemiana.

Odrzuceni
     Osoby o silnych deformacjach oraz takie, które zmutowały pod wpływem Pyłu, często są wypędzane z osad. Ludzie obawiają się ich ponieważ w niektórych przypadkach, szczególnie u osób wystawionych na działanie mutagennych anomalii, razem ze zmianą ciała następuje zmiana umysłu.
     Wygnańcy, którzy uniknęli samosądów i śmierci, ruszają na pustkowia. Wielu z nich czeka los równie brutalny – padają ofiarami bandytów, konstruktów lub innych zmutowanych stworzeń.
     Zdarzają się jednak przypadki gdy Odrzuconym udaje się przetrwać i tworzą wędrujące grupy, często zajmujące się napadami i grabieżą.
     Bandy Odrzuconych nie są miejscem dla słabych. W ich szeregach szybko powstaje prymitywna hierarchia, w której rządzą najsilniejsi i najbardziej bezwzględni. Ciągła walka i życie na pustkowiach popycha wielu z nich do niewyobrażalnego okrucieństwa oraz kanibalizmu. Napadają oni swe ofiary, a następnie pożerają ich zwłoki.
     Z czasem wiele band zaczyna przypominać watahy zdziczałych, bezrozumnych zwierząt. Wystawieni na działanie Pyłu lub zamieszkujący skażone tereny. Ich mutacje rozwijają się, a umysły popadają w coraz większe szaleństwo. Zapominają kim byli, przeszłość i przyszłość nie ma znaczenia. Liczy się szał, walka oraz zaspokojenie głodu.

Choroba Czarnych Ust
     Jedną z najstraszniejszych mutacji, która pojawiła się po Wybuchu jest choroba Czarnych Ust. Nazwano ją tak od jednego z pierwszych objawów jej wystąpienia.
     Początkowo osoba chora odczuwa osłabienie, wzmożone pragnienie, a jej usta, skóra wokół nich, podniebienie i język robią się ciemniejsze, przyjmując ostatecznie zupełnie czarną barwę. Po wystąpieniu pierwszych objawów chory jest najczęściej zabijany przez swych towarzyszy lub wypędzany. Niektórzy odchodzą sami wiedząc, że ich los jest przesądzony. Przemian, które mają nastąpić nie da się już powstrzymać.
     Najpierw zmienia się zachowanie. Zarażony staje się nerwowy i agresywny. Potem pojawia się Głód. Z początku to zwykłe uczucie, potrzeba napełniania żołądka dowolnym pożywieniem. Z czasem jednak zarażony odczuwa coraz większą potrzebę spożywania mięsa. Uczucie to narasta do tego stopnia, że chory popada w obłęd. Musi jeść mięso, za wszelką cenę. Nieistotne jest też jego pochodzenie. Może to być zabite, surowe, nieprzyrządzone zwierzę, może być to gnijąca padlina. Ostatecznie Głód opanowuje chorego i sprawia, że posunie się on do morderstwa i kanibalizmu, tylko po to by się nasycić.
     Chorzy dopuszczają się najokrutniejszych zbrodni, nie zważając na to kogo krzywdzą. Takie uczucia jak miłość, przyjaźń czy lojalność odchodzą, zastępuje je tylko żądza pożywiania się.
     Również ciało zarażonego zaczyna się zmieniać. Wraz z postępem choroby coraz mniej przypomina on człowieka, elfa czy krasnoluda, którym był wcześniej. Pojawiają się najróżniejsze, obrzydliwe deformacje, stale się rozwijając i zmieniając jego wygląd. Często wypadają mu zęby, a ich miejsce, w przerośniętej szczęce zastępują kły. Ręce zmieniają się w pazurzaste łapy, skóra pokrywa się pęcherzami, naroślami lub rozpada się, tak jakby gniła.
     Zarażony staje się bestią. Bezmyślnym potworem, który pragnie jedynie zabijać i pożerać swoje ofiary. Co więcej, musi to robić. Nie tylko ze względu na zmiany w psychice.
     Organizm zarażonego, który nie pożywia się mięsem, zaczyna trawić sam siebie. Jeśli nie otrzyma pożywienia, zmutowana bestia umiera powoli w niewyobrażalnych męczarniach.
     Na pustkowiach i w ruinach miast można spotkać grupy Zarażonych, jak przyjęło się ich nazywać. Polują niczym zdziczałe zwierzęta, stanowiąc poważne zagrożenie dla wędrowców i karawan.

Grabieżcy
     Odrzuceni to bandyci i grabieżcy Pustkowi, napadający każdego nad kim mają przewagę liczebności i siły. Często przygotowują zasadzki by spaść na nieprzygotowanego przeciwnika niczym zmutowany drapieżnik.
     Bandy mutantów różnią się od siebie, wszystkie jednak cechuje agresja, brutalność, bezwzględność i żądza mordu. - cytat z "Odrzuceni zasady frakcji"

HERO

SZEFU
Stan liczbowy: 1/1